Любоў. Які вялікі сэнс закладзены ў гэтым слове! Яна не мае межаў, і без яе няпроста пражыць на зямлі —

🌺🍁Восень — шчодрая пара года на дары прыроды, пачуцці, святы. Для мяне яна своеасаблівая, бо гэтай парой магу быць сама

🍁 Восень — шчодрая пара года: цудоўныя колеры прыроды, дары палёў і агародаў, вераніца свят. Сярод іх: Дзень ведаў, Дзень

🍁🍂 1 верасня. Вось ужо месяц як я на заслужаным адпачынку. Кожны новы дзень сустракаю з хваляваннем, быццам збіраюся на

✿  Я часта перачытваю гэтыя радкі-заклік невядомага аўтара ў сацыяльных сетках і пагаджаюся з імі. Бацькоўскі дом — аснова асноў,

Што можа быць даражэй за жыццё? З яго марамі і спадзяваннямі, адкрыццямі і радасцямі? З паваротамі лёсу, якія рыхтуюць на

Поле, маё поле! Як жа мне ты міла! Як люблю цябе я З усёй моцы, сілы! Янка КУПАЛА Мама. Яе

🎄 Вось яшчэ адзін год на зыходзе. Год, які прынёс шмат розных падзей: мы радаваліся і засмучаліся, ставілі мэты і

Словы гаворым штодзённа. Дома, на рабоце, у грамадскіх месцах. І як добра, калі сказанае і пачутае прыносіць толькі пазітыў у

Вечар паціху апускаўся на зямлю. За вокнамі шарэла, і жанчына паспяшалася ўключыць святло. Зазваніў тэлефон — і яна ўзрадавалася: размова

«Маладосць не купіш, старасць не прадасі» — народнае выслоўе, якое не раз паўстае ў памяці. На гэты раз выклікала жаданне

Дзень ведаў чакаюць і дзеці, і дарослыя. Для ўсіх першы вераснёўскі дзень ператвараецца ў сапраўднае свята. І гэта не выпадкова:

Невялічкая дзіцячая кніжачка, а дакладней беларуская народная казка “Лёгкі хлеб”, трапіла на вочы выпадкова, калі пераглядала асабістую бібліятэку. Ну, як

Маленькая радзіма. Яна адна, і здрадзіць ёй немагчыма. І куды б ні завяла жыццёвая дарога, у думках і наяву вяртаемся

Перад навагоднімі святамі са сталіцы патэлефанавала аднакласніца. «Чым здзівіць на гэты раз?» — падумалася адразу, калі пачула знаёмы голас. У

Хто з нас не ставіў перад сабою гэту мэту? Найчасцей менавіта тады, калі наступала чорная паласа ў жыцці, ахоплівала трывога

У дзень нараджэння калега прызналася, што суседка павіншавала яе своеасабліва: на дзвярах кватэры прымацавала віншаванне на прыгожым лісце паперы. Гэта,

Восень — залатая пара. Яна сустракае нас сваімі дарамі, прыгожым убраннем дрэў, моцнымі дажджамі. Вясковец у гэты час падсумоўвае свае

«Да людзей трэба адносіцца так, як бы ты хацеў, каб адносіліся да цябе» — выраз, добра вядомы многім. Ну, скажыце,