Актуальное интервью. Депутат Ольга Попко считает, что увидеть проблемы регионов из столицы не получится

5 снежня Аляксандр Лукашэнка, звяртаючыся да дэпутатаў Палаты прадстаўнікоў і членаў Савета Рэспублікі шостага і сёмага скліканняў, падкрэсліў, што кожнае новае скліканне народнага прадстаўніцтва характарызавалася паслядоўным і адказным рухам па шляху прагрэсіўных пераўтварэнняў. “Дзякуючы Нацыянальнаму сходу ў нашай дзяржаве практычна з нуля створана ўся сістэма заканадаўства, а гэта значна складаней, чым пабудаваць завод. Для вырашэння новых стратэгічных задач, якія стаяць перад краінай, дэпутаты не проста карэктавалі састарэлыя правілы і нормы савецкіх часоў, але ў цэлым запаўнялі прававы вакуум», — канстатаваў Прэзідэнт.

Асаблівыя словы ўдзячнасці Кіраўнік краіны адрасаваў парламентарыям шостага склікання, якія плённа працавалі з моладдзю. Імі падрыхтаваны праект палажэння аб Маладзёжным савеце пры Нацыянальным сходзе, створана Маладзёжная палата пры Парламенцкім сходзе Саюза Беларусі і Расіі. Сфармаваныя моладзевыя парламенты пры абласных Саветах дэпутатаў.

Сёння аб сваёй рабоце ў Палаце прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу чытачам “Полымя” расказвае дэпутат Палаты прадстаўнікоў шостага склікання па Навагрудскай выбарчай акрузе № 57 Вольга ПАПКО.

? — Вольга Мікалаеўна, завяршыўся няпросты, але насычаны перыяд Вашай дзейнасці як парламентарыя. Вашым выбаршчыкам цікава, што ўдалося зрабіць за гэты час згодна з перадвыбарнай праграмай, а што не і чаму?

— Мая работа ў Палаце прадстаўнікоў была звязана з галіной міжнародных сувязяў нашай краіны, дзе я займалася еўрапейскім напрамкам. У апошнія гады супрацоўніцтва з Еўрапейскім саюзам актывізавалася, чакаем спрашчэння візавага рэжыму.

У перадвыбарнай праграме я дэкларавала працу з моладдзю, папулярызацыю прафесійна-тэхнічнай адукацыі. Шмат выступала ва ўстановах адукацыі, наведала ўсе пяць прафесійна-тэхнічных вучылішчаў у акрузе.

З таго, што не атрымалася зрабіць, хачу адзначыць праект будаўніцтва аб’язной дарогі вакол г.п. Мір. Вельмі хацелася б рэалізаваць гэтую ідэю, аднак яна патрабуе значных фінансавых уліванняў. Звярталася ў Міністэрства транспарту і камунікацый, у Гродзенскі аблвыканкам. Дарога мае вялікае значэнне для Міра, праз які ідуць вялікія патокі машын, асабліва восенню, калі збіраюць ураджай цукровых буракоў. Грузавыя машыны ствараюць праблему для пешаходаў, гэта проста небяспечна. Спадзяюся, што новы дэпутат Палаты прадстаўнікоў па Замкавай выбарчай акрузе прыкладзе больш намаганняў у вырашэнні гэтага пытання і дарога будзе пабудавана.

? — Значную частку дэпутацкай дзейнасці займаюць паездкі ў выбарчую акругу і сустрэчы з людзьмі. Колькі такіх паездак Вы зрабілі і з якімі праблемамі прыходзілася сутыкацца?

— У выбарчай акрузе дэпутаты бываюць рэгулярна тыдзень на працягу кожнага месяца. З улікам таго, што ў склад акругі ўваходзіць два раёны – Навагрудскі і Карэліцкі, а таксама некалькі сельсаветаў Лідскага раёна, то сустрэчы адбываліся ў розных кропках вялікага рэгіёна. Ездзіла на сваёй машыне, так што геаграфію акругі вывучыла добра. Павінна сказаць, што часцей за ўсё людзі звяртаюцца з судовымі пытаннямі, скаргамі на жылкамунгас і г.д. Вырашаць гэтыя пытанні – задача мясцовых улад, а не дэпутата Палаты прадстаўнікоў. Аднак, калі магла дапамагчы, то старалася зрабіць гэта. Некаторымі пытаннямі займалася на працягу ўсіх трох гадоў.

Сустрэчы ў акрузе дапамагаюць зарыентавацца ў праблемах, якія не вельмі бачныя са сталіцы. Людзі шмат скардзіліся на кошт паслугаў лазні, які значна вырас і стаў не вельмі даступным пенсіянерам. Часта патрабуюць аднавіць работу зачыненых філіялаў банкаў, ФАПаў ці паштовых аддзяленняў.

На самым пачатку майго дэпутацкага тэрміну да мяне звярнуўся грамадзянін, які трымаў авечак і не мог збыць шэрсць. Аказалася, што гэта вялікая праблема для ўсёй краіны. Летам бягучага года была падпісана агульнадзяржаўная праграма па развіцці авечкагадоўлі. Плануецца, што дзякуючы павелічэнню росту колькасці пагалоўя і аб’ёмаў вытворчасці шэрсці і мяса будуць задаволены патрэбы не толькі ўнутранага рынка, але і адбудзецца ажыццяўленне буйных экспартных паставак. Так канкрэтныя цяжкасці, з якімі звяртаюцца грамадзяне, дазваляюць убачыць агульнадзяржаўную праблему і паспрабаваць яе вырашыць.

? — У адным з інтэрв’ю газеце “Полымя” Вы распавядалі пра тое, што знаходзіцеся ў пошуку інвестыцыйных праектаў і праграм менавіта для сваёй выбарчай акругі. Кагосьці ўдалося прыцягнуць?

— Пошук інвестыцый – гэта ў першую чаргу пошук партнёраў. На працягу трох гадоў я дапамагала арганізоўваць стажыроўкі нашых спецыялістаў у краінах Еўропы. Такія паездкі дазваляюць азнаёміцца з новымі тэхналогіямі, падыходамі да арганізацыі працы, знайсці інвестара. Самая апошняя стажыроўка, да якой я мела дачыненне, тычылася лясніцтваў. У кастрычніку група ляснічых з Гродзенскай і Гомельскай абласцей наведала г. Беласток, дзе пазнаёмілася з працай мясцовага аддзялення Дзяржаўных лясоў. У групе былі і прадстаўнікі Карэліцкага і Навагрудскага раёнаў. Летам супрацоўнікі бібліятэк Карэліцкага раёна наведалі Эстонію, пра штопісала на сваіх старонках Карэліцкая раённая газета.

? — Вы даўно займаецеся пытаннем рэстытуцыі культурных каштоўнасцяў. Ці ўнесены ўжо папраўкі ў Закон аб культуры, якія б спрасцілі механізм вяртання культурных каштоўнасцяў з-за мяжы на Радзіму?

— Гэтае пытанне хвалявала мяне ўвесь тэрмін майго знаходжання ў Палаце прадстаўнікоў і будзе працягваць хваляваць далей. Давялося зрабіць вельмі шмат. На жаль, саміх паправак унесці не змаглі – новая версія “Кодэкса аб культуры” яшчэ не ўнесена ў Парламент. Тройчы я прачытала курс “Рэстытуцыя культурных каштоўнасцей Беларусі” для магістрантаў Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, увайшла ў склад міжведамаснай камісіі па вяртанні культурных каштоўнасцяў. Хутка па замове музея “Замкавы комплекс “Мір” выйдзе даведнік А. М. Сінілы, які я рэдагавала. У гэтай кнізе сістэматызаваны спісы твораў мастацтва, вывезеных немцамі з Мінска падчас другой сусветнай вайны. Частка з іх вярнулася назад, большасць – не. Фактычна, гэта дапаможнік для іх пошукаў, які будзе разасланы ў нашыя замежныя прадстаўніцтвы і ўстановы культуры.

? — Не магу не запытаць пра далейшыя Вашы планы. Напэўна, не памылюся, калі скажу, што гэта будзе паглыбленне ў навуковую дзейнасць?

— Было некалькі варыянтаў, куды пайсці працаваць. Мне вельмі хацелася вярнуцца ў сферу культуры, у якой назапашаны пэўны вопыт, аднак месца, якое б падышло, пакуль не знайшлося. У бліжэйшы час мая праца будзе звязана з галіной вышэйшай адукацыі, буду працаваць у Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь і займацца пытаннем міжнародных сувязяў. Таксама працягну навуковыя даследаванні: яшчэ падчас знаходжання ў Палаце прадстаўнікоў я стала суіскальнікам у дактарантуры Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклора Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі. Тэма майго даследавання тычыцца мастацкіх калекцый князёў Вітгенштэйнаў. Як вы разумееце, яна мае непасрэднае дачыненне да Карэліцкай зямлі. Упэўнена, што і з Мірскім замкам буду рэалізоўваць не адзін творчы праект: паабяцала падрыхтаваць да друку каталог фатаграфій, якія некалькі гадаў таму купілі ў Германіі.

Яшчэ адзін праект, які я запланавала на наступны год, – рэдагаванне кнігі Анатоля Тарасавіча Федарука “Старажытныя сядзібы Гродзеншчыны”. Падчас маёй працы ў Міры быў выдадзены першы том, прысвечаны Ваўкавыскаму, Гродзенскаму і іншым раёнам. Асобнай кнігай выдалі працу Федарука, прысвечаную Карэліцкім шляхецкім сядзібам. Аднак гэтая праца не будзе завершанай, пакуль свет не пабачыць другі том – пра Лідскі, Навагрудскі, Ашмянскі, Свіслацкі, Смаргонскі, Слонімскі раёны. Выданне гэтай кнігі будзе ажыццяўляць выдавецтва “Беларусь”. Ужо ёсць пэўныя дамоўленасці.

У завяршэнні нашай размовы мне хацелася б падзякаваць жыхарам Карэліцкага раёна затое, што аддалі за мяне свае галасы на выбарах 11 верасня 2016 г. Я імкнулася годна прадстаўляць вашыя інтарэсы ў Палаце прадстаўнікоў. Напярэдадні новага 2020 года хачу пажадаць здароўя, шчасця, поспехаў у працы і дабрабыту! Няхай вас радуюць вашы родныя і блізкія!

Іна ЛЕЙКА
Фота аўтара, БелТА і з архіва газеты «Полымя»